- kənar etmək
- azletmek
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
kənar etmək
Look at other dictionaries:
kənar — <fars.> 1. Bax qıraq 1 ci mənada. Çayın kənarı. Yolun kənarı. – . . Bir həyətdə bir müsəlman arvadı arxın kənarında qab yuyurdu. C. M.. Kəndin kənarından get gedə sıxlaşan və iriləşən qamışlıq başlanırdı. M. Rz.. 2. sif. Yad, özgə, başqa.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təmizləmək — f. 1. Çirkini, ləkəsini yumaq və ya başqa yolla aparmaq, təmiz etmək; təmizləmə işi aparmaq. Ayaqqabının palçığını təmizləmək. – Quşlar yuvalarında oturub dimdiklərini təmizləyirdilər. N. N.. // Tərkibcə təmiz etmək, başqa şeyin qarışığından azad … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çıxar(t)maq — f. 1. Bir şeyi bir yerdən kənar etmək, xaric etmək, dışarıya atmaq. // Bir yerdən götürüb başqa yerə qoymaq. Mebeli otaqdan çıxar(t)maq. – <Mehriban> vaxtın gec olmasına baxmayaraq, küçə balkonuna bir masa çıxarıb, süfrə düzəltdi. S. H.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xaric — is. <ər.> 1. Bayır, dışarı; bayır tərəf (daxil əksi). Binanın xarici. Bu evin xarici daxilindən gözəldir. – Sonra birdən o, xaricdən gələn səslərə qulaq asmağa başlayır. S. Rəh.. Xaric etmək – qovmaq, kənar etmək, çıxarmaq. <Fərhad Mirzə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yan — is. 1. Tərəf, ətraf. Yanlarda düşmən qalmamışdı. H. N.. <Güldəstə:> Məktub bu yandadı. H. Seyidbəyli. Yan almaq – yanaşmaq, yaxınlaşmaq, yaxın durmaq. <Rəsul> yan alıb lotubaşıdan xəbər aldı: – Əmi, bu kağızlar nə olan şeydir? «Aşıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
itələmək — f. 1. Kəskin, ani bir hərəkətlə, təkanla bir şeyə toxunmaq. <Əmiraslan:> . . Nurəddin su çəkdiyi halda daldan itələyib suya salacağam. S. S. A.. Rüstəm kişi Telli arvadın yaxasından itələyib keçmək istədi. M. İ.. <Ağca> ikiəlli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cığalbaz — sif. <cığal və fars. . . . baz> Cığallıq etməyi sevən, həmişə cığallıq edən. Cığalbazı (is.) oyundan kənar etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müqavimət — is. <ər.> 1. Zorakı hərəkətə, zorakılığa qarşı durma; hücuma, təzyiqə, təsirə qarşı güc göstərmə. Müqavimət göstərmək – qüvvəyə qarşı dayanmaq, əks təsir göstərmək, qarşı durmaq. <Polismeyster:> <Mədəndə işləyənlər> müqavimət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əzl — is. <ər.> köhn. rəs. İşdən çıxarma, vəzifədən kənar etmə. Əzl etmək (eləmək) – işdən, vəzifədən götürmək, çıxarmaq. <Şah:> Mən ki o hakimi . . əzl eləmişdim. Ə. H.. <Şah:> . . Mən səni sədarətdən əzl edirəm. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
